wolne miejsce

См. также в других словарях:

• miejsce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolna przestrzeń w terenie lub pomieszczeniu, którą można czymś wypełnić; obszar, teren, pole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mało, dużo miejsca. Miejsca na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

• wolny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wolnyni, wolnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mogący postępować zgodnie z własną wolą, nieskrępowany narzuconymi przez kogoś innego zakazami, nakazami, regułami;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tam — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na miejsce dziania się lub położenia czegoś, określone dla rozmówców na tle danej sytuacji lub wcześniejszego tekstu albo wskazane gestem,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego

• awanport — m IV, D. u, Ms. awanportrcie; lm M. y mors. «zewnętrzna część portu, obszar wodny znajdujący się między falochronami a wewnętrznymi basenami portowymi; służy jako miejsce chwilowego postoju statku, np. w czasie burzy lub w oczekiwaniu na wolne… …   Słownik języka polskiego

• otwór — m IV, D. otworu, Ms. otworze; lm M. otwory 1. «naturalna lub sztucznie wytworzona przerwa w jakiejś substancji; wolne miejsce, luka, szpara, szczelina, dziura» Otwór w okiennicach, w płocie. Wywiercić otwór. Przez otwory w dachu przedostawała się …   Słownik języka polskiego

• doszlusować — dk IV, doszlusowaćsuję, doszlusowaćsujesz, doszlusowaćsuj, doszlusowaćował, doszlusowaćowany doszlusowywać ndk VIIIa, doszlusowaćowuję, doszlusowaćowujesz, doszlusowaćowuj, doszlusowaćywał, doszlusowaćywany, pot. «przyłączyć się do kolumny, zająć …   Słownik języka polskiego

• eka-pierwiastki — blp, D. eka pierwiastkików chem. «pierwiastki chemiczne, których istnienie i właściwości przewidział D. I. Mendelejew, pozostawiając dla nich wolne miejsce w swym okresowym układzie pierwiastków» ‹sanskr. + pierwiastki› …   Słownik języka polskiego

• luz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. luzzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolna, niezajęta niczym przestrzeń, wolne miejsce między jakimiś przedmiotami; dużo miejsca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć luz w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tak się składa [złożyło] — {{/stl 13}}{{stl 7}} takie są okoliczności, taka jest sytuacja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Możesz jechać z nami. Tak się składa, że mamy jedno wolne miejsce w samochodzie. Tak się złożyło, że zostaliśmy bez grosza. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień